Asansör

Telefon santralleri
beni sana bağlar sevgilim

nükleer santraller ölüme 
gökyüzünün nerede olduğunu soran
bir vapur dumanına 
yanıt veremiyor hiç kimse

Çocuğunu asma köprüde sallayan 
bir annedir İstanbul
ki onun
içi süt dolu 
biberonudur Kız Kulesi
soğusun diye suya tutulan

Ne kalem kılıçtan
ne kılıç kalemden üstün olsun
öğrensinler birlikte yaşamayı
örneğin kalem
aşk şiirleri yazsın
ve köreldikçe kılıç yontsun

Yalnız kaldığımız an da bile
alırız insan kokusunu
ıssız adasında
üstünden atamamıştır Robinson
yaptığı ilk mastürbasyonda
yakalanma korkusunu

Kendi boşluğuna asılı
birer asansörüz aslında 
ve ben elimde
taze bir karanfil
sıkışıp kaldım 
iki katın arasında

Sunay Akın

  • Yorum yapmak için lütfen üye olunuz!!!