Bildin Mi Azizim Neye Yanarım
Bildin mi azizim neye yanarım
Doğru konuşmayan dile acırım
Babam olsa dahi sevmem kınarım
Kendini bilmeyen kula acırım
Hak’tan korkmayanın sohbetinden kaç
Kanaatsız doymaz her dem gözü aç
Dünya bir bahçedir insan bir ağaç
Meyvesi olmayan dala acırım
Gel söyletme bu Hüdai şaşığı
Aşık olan elbet arar maşuğu
Körlerin önünde yakman ışığı
Ceryana, ampule, pile acırım
Aşık HÜDAİ